کابل کشی شبکه پسیو

در دنیای پیچیده شبکه‌های کامپیوتری، گاه راه‌حل‌های ساده بهترین کارایی را دارند. شبکه‌های پسیو نمونه‌ای از این راه‌حل‌ها هستند که با اتکا به کابل‌ کشی شبکه پسیو به جای تجهیزات الکترونیکی فعال، بستری پایه‌ای برای اتصال دستگاه‌ها فراهم می‌کنند. این نوع شبکه‌ها که بیشتر در محیط‌های کوچک و با نیازهای ساده کاربرد دارند، به دلیل ساختار غیرفعال خود، مزایایی مانند هزینه کم، راه‌اندازی آسان و عدم نیاز به نگهداری مستمر را ارائه می‌دهند.

در شبکه‌های پسیو، کابل‌ها وظیفه‌ی اصلی انتقال اطلاعات بین دستگاه‌ها را بر عهده دارند. برخلاف شبکه‌های فعال که از تجهیزاتی مانند سوئیچ و روتر برای مدیریت و کنترل ترافیک شبکه استفاده می‌کنند، در این نوع شبکه‌ها خبری از تنظیمات پیچیده و نیاز به تخصص فنی بالا نیست. سادگی ذاتی شبکه‌های پسیو، آن‌ها را به انتخابی ایده‌آل برای مصارف خانگی، دفاتر کوچک و کسب‌وکارهای محلی تبدیل کرده است.

اهمیت کابل کشی شبکه پسیو

کابل‌ کشی passive شبکه نقش بسیار مهمی در کیفیت ارتباطات شبکه‌های کامپیوتری ایفا می‌کند. این اهمیت از آنجا ناشی می‌شود که کابل‌ها وظیفه اصلی انتقال داده‌ها را بر عهده دارند و کوچکترین نقص در این بخش می‌تواند عملکرد کل شبکه را تحت تأثیر قرار دهد. دلایل دیگری که اهمیت نصب اصولی اتصالات شبکه پسیو را برجسته می‌کنند عبارتند از:

ثبات و پایداری شبکه

اجرای صحیح راه اندازی اتصالات شبکه، مطابق با اصول و استانداردهای مربوطه، به تضمین پایداری و “uptime” شبکه کمک می‌کند. یک شبکه با اتصالات  مناسب کمتر دچار خرابی و اختلال می‌شود.

سرعت انتقال داده‌ها

سرعت یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تعیین‌کننده کیفیت شبکه است. اگر کابل‌ کشی به درستی انجام نشود، سرعت انتقال داده‌ها کاهش می‌یابد که این مسئله می‌تواند بر عملکرد کلی شبکه تأثیر منفی بگذارد.

قابلیت مقیاس‌پذیری

نحوه انجام کابل کشی شبکه پسیو در حال حاضر، تأثیر زیادی بر قابلیت ارتقاء و گسترش شبکه در آینده دارد. اگر نصب کابل های شبکه به درستی انجام نشود، فرآیند ارتقاء شبکه با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.

کاهش هزینه‌ها

اجرای اصولی و استاندارد کابل‌ کشی، هزینه‌های تعمیر و نگهداری و همچنین هزینه‌های ارتقاء شبکه را در آینده کاهش می‌دهد.

مراحل کابل کشی پسیو شبکه

کابل‌ کشی پسیو شبکه شامل مراحل مختلفی است که هر یک نقش مهمی در کارآمدی شبکه دارند. این مراحل عبارتند از:

برنامه‌ریزی و طراحی

در این مرحله، ساختار شبکه و نیازهای آن شناسایی شده و نقشه نصب اتصالات طراحی می‌شود. این نقشه شامل نقاط اتصال، مسیر کابل‌ها، نوع کابل‌ها و سایر جزئیات است در این مرحله انتخاب روش مناسب برای کابل‌کشی در ساختمان‌ها و فضاهای مختلف از جمله تصمیمات کلیدی در طراحی و پیاده‌سازی شبکه‌های ارتباطی انجام میشود. هر یک از روش‌های کابل‌کشی مزایا و معایب ویژه‌ای دارند که بر اساس شرایط محیطی، نیازهای کاربردی و بودجه باید بهترین گزینه را انتخاب کرد. در این مقاله، به بررسی و مقایسه روش‌های مختلف کابل‌کشی خواهیم پرداخت:

کابل‌کشی از کف (Floor-mounted Cabling)

مزایا

دسترسی آسان: کابل‌ها به‌راحتی قابل مشاهده و در دسترس برای تعمیر و نگهداری هستند.
انعطاف‌پذیری بالا: تغییر چیدمان فضا و جابجایی کابل‌ها به سادگی امکان‌پذیر است.
ظاهر تمیز: استفاده از کانال‌های کابل موجب ایجاد ظاهری مرتب و زیبا می‌شود.
کاهش نیاز به کار در ارتفاع: خطرات ناشی از کار در ارتفاع کاهش می‌یابد.

معایب

آسیب‌پذیری: کابل‌ها در معرض آسیب‌های فیزیکی به دلیل تردد افراد و تجهیزات قرار دارند.
اشغال فضای کف: در فضاهای کوچک، ممکن است مشکل‌ساز باشد.
هزینه نصب و نگهداری: نصب و مدیریت کابل‌ها در زیر کفپوش‌ها می‌تواند هزینه‌بر باشد.

کابل‌کشی از سقف (Ceiling-mounted Cabling)

مزایا

فضای آزاد کف: فضای کف برای استفاده‌های دیگر آزاد می‌شود.
حفاظت بهتر: کابل‌ها در برابر آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌شوند.
خنک‌سازی بهتر: قرارگیری در ارتفاع موجب کاهش دمای کابل‌ها می‌شود.

معایب:

دسترسی دشوار: دسترسی به کابل‌ها برای تعمیر و نگهداری مشکل است و نیاز به تجهیزات خاص دارد.
نیاز به کار در ارتفاع: نصب و نگهداری کابل‌ها در ارتفاع خطرناک است.
تداخل با سیستم‌های دیگر: ممکن است با سیستم‌های روشنایی و تهویه تداخل ایجاد کند.

کابل‌کشی از دیوار (Wall-mounted Cabling)

مزایا:

دسترسی آسان: کابل‌ها به‌راحتی قابل مشاهده و دسترسی هستند.
عدم اشغال فضای کف: فضای کف آزاد باقی می‌ماند.
معایب:

نیاز به نگهداری: کابل‌ها باید به‌طور مناسب روی دیوار نصب شوند.
تداخل با دکوراسیون: ممکن است با دکوراسیون داخلی تداخل داشته باشد.

کابل‌کشی در سقف معلق (Dropped Ceiling or False Ceiling Cabling)

مزایا

دسترسی آسان: کابل‌ها از طریق سقف معلق قابل دسترسی هستند.
پنهان بودن کابل‌ها: ظاهری تمیز ایجاد می‌کند.

معایب:

نیاز به نصب خاص: نصب و نگهداری سقف معلق نیاز به تخصص دارد.
محدودیت‌ها: فضای سقف معلق ممکن است محدودیت‌هایی ایجاد کند.

کابل‌کشی در زیرزمین‌ها یا کانال‌های خاص (Underground or Special Channels)

مزایا:

حفاظت بالا: کابل‌ها در برابر آسیب‌های فیزیکی و شرایط جوی محافظت می‌شوند.
عدم تداخل با فضای داخلی: فضای داخلی آزاد باقی می‌ماند.
معایب:

هزینه و پیچیدگی: نصب بسیار هزینه‌بر و پیچیده است.
دسترسی دشوار: دسترسی به کابل‌ها برای نگهداری مشکل است.

نصب کابل‌ها

پس از تکمیل طراحی، کابل‌ کشی شبکه پسیو  مطابق نقشه و در حالت های مختلفی در مکان‌های مشخص شده نصب می‌شوند. معمولاً از کابل‌های اترنت با استانداردهای مختلف مانند Cat5e، Cat6 و Cat6a استفاده می‌شود.

لیبل گذاری کابل ها

لیبل‌گذاری کابل‌های شبکه یک فرایند مهم و ضروری برای مدیریت بهتر و نگهداری کابل‌ها در سیستم‌های شبکه‌ای است. این کار به شناسایی سریع و دقیق کابل‌ها کمک می‌کند و مشکلات احتمالی را کاهش می‌دهد. مهم ترین بخش در لیبل گذاری تعیین استاندارد لیبل‌گذاری است به این صورت که فرمت و محتوای لیبل‌ها باید مشخص شود و محتوای لیبل ها باید شامل اطلاعاتی مانند شماره کابل، مقصد و مبدا، نوع کابل، تاریخ نصب و اطلاعات تماس باشد. همچنین باید از کد گذاری رنگی نیز در این فرایند استفاده کنید یعنی از رنگ های مختلف استفاده کنید.

نصب جعبه‌های پچ

برای اتصال کابل‌ها به دستگاه‌ها، از جعبه‌های پچ یا همان Patch Panel استفاده می‌شود. این جعبه‌ها مدیریت و ایجاد تغییرات در اتصالات را آسان می‌کنند.

تست و تأیید عملکرد

پس از اتمام فرایند نصب اتصالات و نصب دستگاه‌های شبکه، مرحله تست و تأیید عملکرد آغاز می‌شود. در این مرحله، سرعت و کیفیت شبکه بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که همه چیز به درستی کار می‌کند.

قیمت کابل کشی شبکه پسیو

تعرفه نصب اتصالات پسیو بستگی به عواملی مانند مسافت ، تعداد دستگاه‌ها و پیچیدگی شبکه دارد. در ادامه لیستی از تعرفه های فرایند کابل کشی ارائه کردیم که بر اساس هر پروژه متغیر است

انواع کابل‌های مورد استفاده در راه اندازی اتصالات شبکه پسیو

در فرایند نصب کابل های شبکه، بسته به شرایط و طراحی نقشه، از انواع مختلفی از کابل‌ها استفاده می‌شود. این کابل‌ها شامل موارد زیر هستند:

کابل‌های مسی

UTP (زوج به هم تابیده بدون شیلد): رایج‌ترین نوع کابل مسی که برای شبکه‌های 10/100/1000 مگابیت بر ثانیه مناسب است.
STP (زوج به هم تابیده شیلددار): دارای مقاومت بیشتر در برابر تداخل الکترومغناطیسی، مناسب برای محیط‌های پر نویز.
ScTP (زوج به هم تابیده شیلددار با فویل): مناسب برای محیط‌های صنعتی با مقاومت بالا در برابر تداخل الکترومغناطیسی.

کابل‌های فیبر نوری:

کابل فیبر نوری

تک حالته (Single-mode): این کابل برای انتقال داده‌ها در مسافت‌های بسیار طولانی و با پهنای باند بسیار بالا به کار می‌رود و در شبکه‌های مخابراتی و زیرساخت‌های ارتباطی گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چند حالته (Multi-mode): این نوع کابل برای انتقال داده‌ها در مسافت‌های کوتاه‌تر و با سرعت بالا مناسب است و در شبکه‌های محلی و مراکز داده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کابل‌های کواکسیال: با وجود اینکه استفاده از این کابل‌ها کاهش یافته و تا حدی منسوخ شده‌اند، اما همچنان در برخی از شبکه‌های قدیمی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کابل‌ها برای مسافت‌های کوتاه مناسب هستند و مقاومت خوبی در برابر تداخل الکترومغناطیسی دارند.

استانداردهای کابل‌ کشی passive

کابل‌ کشی شبکه پسیو بر اساس چهار استاندارد اصلی انجام می‌شود که عبارتند از:

استاندارد TIA/EIA-568

تدوین شده توسط انجمن صنایع مخابراتی و الکترونیک (TIA) و انجمن مهندسان برق و الکترونیک (EIA)، این استاندارد جزئیات مربوط به نوع کابل، سیم‌کشی و تست‌ها را مشخص می‌کند.

استاندارد ISO/IEC 11801

یک استاندارد بین‌المللی که الزامات کلی مربوط به نصب اتصالت شبکه را در سطوح مختلف تعیین می‌کند.استاندارد BICSIتوسط انجمن مشاوران و پیمانکاران سیستم‌های مخابراتی (BICSI) تدوین شده و به عنوان یک راهنمای جامع برای کابل‌ کشی passive  شناخته می‌شود.

استاندارد EN 50173

به نصب کابل های مراکز داده می‌پردازد و الزامات مربوط به کابل‌های فیبر نوری و مسی را مشخص می‌کند.

انواع تست‌های کابل‌های شبکه

تست‌های کابل‌ کشی شبکه پسیو به منظور اطمینان از صحت عملکرد و کیفیت کابل‌ها و اتصالات انجام می‌شوند. این تست‌ها شامل موارد زیر هستند:

تست نقشه سیم‌کشی (Wiremap): برای بررسی صحت و درستی اتصالات در هر زوج سیم کابل.
تست طول کابل: برای اندازه‌گیری طول کابل و اطمینان از عدم تجاوز از حداکثر طول مجاز.
تست تداخل (NEXT): برای بررسی میزان تداخل الکترومغناطیسی بین زوج‌های سیم.
تست تضعیف (Attenuation): برای بررسی میزان افت سیگنال در طول کابل.
تست بازگشت (Return Loss): برای بررسی میزان انعکاس سیگنال در کابل.
تست مقاومت حلقه DC: برای بررسی مقاومت الکتریکی کابل.

ابزارهای تست کابل‌ های شبکه passive

برای انجام تست‌های مختلف بر روی کابل‌های شبکه از ابزارهای خاصی استفاده می‌شود. این ابزارها شامل موارد زیر هستند:تستر کابل شبکه: برای انجام تست‌های مختلف بر روی کابل‌های شبکه.
تست فلوک: یک تستر حرفه‌ای برای انجام تست‌های دقیق بر روی کابل‌های شبکه.
تجهیزات جانبی: شامل پچ کورد، کیستون و سوئیچ برای انجام تست‌های مختلف.

نکات ایمنی هنگام نصب اتصالات شبکه پسیو

رعایت نکات ایمنی در حین کابل‌ کشی شبکه پسیو بسیار مهم است. برخی از این نکات عبارتند از:

1. استفاده از تجهیزات ایمنی: از تجهیزات ایمنی مانند عینک محافظ، دستکش‌های مقاوم، کلاه و کفش ایمن و ماسک گرد و غبار استفاده کنید.
2. قطع برق: قبل از شروع کار، برق تمامی دستگاه‌های مربوط به شبکه را قطع کنید.
3. جلوگیری از تماس با برق: در طول کار، از تماس با سیم‌های برق و دستگاه‌های روشن خودداری کنید.
4. استفاده از ابزارهای مناسب: برای برش و کشیدن کابل‌ها از ابزارهای مناسب و تیز استفاده کنید.
5. جلوگیری از تغییرات دما و رطوبت: مطمئن شوید که کابل‌ها و دستگاه‌های شبکه در محیطی با دمای مناسب قرار دارند.
6. جلوگیری از خم شدن و خمیدگی زیاد کابل‌ها: در هنگام کشیدن کابل‌ها، از خمیدگی زیاد خودداری کنید.
7. نصب در دسترسی آسان: کابل‌ها و اتصالات را در مکان‌هایی نصب کنید که به راحتی قابل دسترسی باشند.
8. توجه به نشانه‌ها و راهنمایی‌ها: به نشانه‌ها و راهنمایی‌های مربوطه توجه کنید.
9. تست و تأیید عملکرد: پس از اتمام کابل‌ کشی، عملکرد شبکه پسیو را تست و تأیید کنید.

شرکت خدمات شبکه سرآمدان نزدیک به 10 سال است که انواع خدمات تخصصی اکتیو و پسیو را برای شرکت های داخلی انجام می دهد. برای دریافت مشاوره و استعلام قیمت با شماره های درج شده در پایین سایت تماس بگیرید.